Poker Face

Η καθημερινότητα θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί παιχνίδι στρατηγικής. Ένα ψυχοθφόρο και ανελέητο παιχνίδι χωρίς κανόνες και όρια.
Συνήθως κινείται κανείς με ασφάλεια και οι επιλογές του είναι οι συνιθισμένες, οι αναμενόμενες. Δεν τζογάρει γιατί δεν θέλει να βρεθεί προ εκπλήξεως. Η σταθερότητα είναι σημαντική για τον μέσο άνθρωπο. Δεν του αρέσουν οι απότομες αλλαγές και τα σκαμπανεβάσματα.
Όταν το χαρτί είναι καλό ποντάρει περισσότερα. Όταν βρίσκει κανείς κάτι που να αξίζει να κρατήσει, επενδύει σε χρόνο και συναισθήματα. Δίνει αντί για ακριβές μάρκες λιγάκι από τον εαυτό του. Το κρατάει σαν σανίδα σωτηρίας όταν βρίσκεται χαμηλά και κομπάζει γι αυτό όταν είναι φτάσει στον προορισμό του. Δεν το παρακάνει στο ποντάρισμα. Φοβάται μήπως κάποια στιγμή δεν υπάρχει γυρισμός και πρέπει να κολυμπήσει στα βαθιά.
 Αν παίξει επιθετικά όμως έχει περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει. Ο άνθρωπος που θέλει κάτι πολύ και μάχεται για να το αποκτήσει συνήθως βγαίνει κερδισμένος. Έτσι, αντί να περιμένει το καλό φύλλο, προσαρμόζει το δικό του στις καταστάσεις. Βλέπει τις αδυναμίες του αντιπάλου, αναλύει τη στρατιγηκή των άλλων παικτών και πράττει ανάλογα. Παρατηρεί και περιμένει την κατάλληλη στιγμη για να αρπάξει τη λεία του.
Συμβαίνει βέβαια κάποιες φορές ο αντίπαλος να είναι η ήρεμη δύναμη. Αυτός που χορεύει στο σκοπό που του παίζουν. Αλλά χορεύει με τον δικό του τρόπο. Αφήνει τον μουσικό να παίξει αλλά δημιουργεί τη δική του χορογραφία.  Πάει με τα νερά του αντιπάλου, προσπαθόντας να μην τον τρομάξει με τις κινήσεις του. Προβάλλει τον εαυτό του σαν τον άνθρωπο που δεν μπορεί να σε βλάψει, οτι το φύλλο του δεν είνει αρκετά καλό για να νικήσει. Κι αυτός όμως περιμένει την κατάλληλη στιγμή. Τα γρανάζια γυρίζουν με μεγάλη ταύτητα στο κεφάλι του.
Η ήρεμη δύναμη έχει διαφορά από την μπλόφα. Ο "μπλοφατζής" σε κάνει να πιστέψεις οτι έχει τη δύναμη να σε αφανίσει με τις κινήσεις του, ενώ στην πραγατικότητα το παιχνίδι θα κριθεί απο σένα και το πόσο καλά μπορείς να διαβάσεις τον αντίπαλο.

Όλοι χρησιμοποιούμε κάποια στρατηγηκή σ'αυτό το πολύπλοκο και με ασαφείς κανόνες παιχνίδι της πραγματικότητας μας, είτε το αντιλαμβανόμαστε είτε όχι.  Και δυστυχώς στην ζωής μας δεν μπορούμε να βασιστούμε σε στατιστικές αναλύσεις και εγχειρίδια. Η εμπειρία είναι ο μόνος τρόπος για να καταλάβουμε ποια στρατηγική μας ταιριάζει ή ποια θέλουμε εμείς να ακολουθήσουμε. Εδώ παίζει ρόλο η θέληση και όχι οι αριθμοί.
Είσαι πρόθυμος να τα παίξεις όλα για όλα και να κερδίσεις την παρτίδα της ζωής σου? Ή μήπως όχι?

Happy Birthday To You !!!!!!

Χρονια πολλα στην συντακτρια του blog ! Οτι επιθυμεις να το αποκτησεις και να εχεις υγεια πανω απ'ολα !!!

Αντε τωρα που μεγαλωσες ελπιζω να ωριμασεις ! :P

Is the way you feel it...

Τι σημαινει να ειναι καποιος ερωτευμενος?

Μπορεις να νιωσεις τον ερωτα σε καθε ηλικια και αν ναι ειναι το ιδιο συναισθημα? Το σιγουρο ειναι οτι δεν ρωταω για να απαντησω εγω. Δεν ξερω αν λεγεται ερωτας οταν δεν μπορεις να κοιμηθεις το βραδυ, δεν μπορεις να διαβασεις γιατι στο μυαλο σου ειναι αυτη,οταν εισαι στο τρενο και στο λεωφορειο και το μονο που σε νοιαζει ειναι παλι αυτη. Ξυπνας με την ελπιδα οτι με καποιο τροπο θα βρεθει μπροστα σου και θα σε χαιρετησει...Μονο η μυρωδια της οταν ειναι κοντα σου σου κοβει τα γονατα και τοτε βαζεις το πιο γλυκο σου χαμογελο για εκεινη.Μενεις με το χαμογελο ολη την υπολοιπη μερα και προσπαθεις να βρεις μια αφορμη για να την δεις ξανα και ετσι περιμενεις την επομενη ημερα. Γρηγορα καταλαβαινεις οτι εχει γινει η πρωτη σου προτεραιοτητα. Περνας την μερα σου προσπαθοντας να πεισεις τον εαυτο σου οτι δεν σου ειναι και τοσο σημαντικη και ομως με την πρωτη ευκαιρια την σκεφτεσαι,τι της αρεσει η πως φερεται και την συγκρινεις με αλλες. Οταν γελα με κατι που ειπες ειναι τοσο ωραιο αυτο που νιωθεις...και οταν καθεται διπλα σου οι αισθησεις σου εχουν συγκεντρωθει ολες πανω της.Μετα ντρεπεσαι παλι να της μιλησεις και μενεις καρφωμενος πανω στο κινητο γνωριζοντας οτι δεν πρεπει να την παρεις  τηλεφωνο.Η μερα σου εχει αποκτησει σκοπο να τη δεις,να μιλησετε και αν εισαι τυχερος να σου χαμογελασει ... ... και ομως ειναι αυτο ερωτας? Καθενας μαλλον απαντα διαφορετικα και εχει αλλα κριτηρια...

Το διαφορετικό

Κάθε άνθρωπος θέλει να νιώθει ξεχωριστός. Να διαφέρει από τους άλλους. Ισχύει βέβαια πως κάθε άτομο είναι ξεχωριστό, αλλά πόσο? Μέχρι ποιο σημείο? Μπορεί κάθε άνθρωπος να είναι μία ξεχωριστή κατηγορία ή υπάρχουν κατηγορίες ανθρώπων?
Νομίζω πως και τα δύο στέκουν. Ανάλογα με την οπτική γωνία του καθενός, κάποιος μπορει να χαρακτηριστεί ιδιαίτερος ή συνηθισμένος. Αστείος ή ενοχλητικός. Ή οτιδήποτε άλλο. Είναι αδύνατον να βαλεις ετικέτα σε κάποιον, άσχετα αν έχουμε κάνει τις ταμπέλες καθημερινό κομμάτι της ζωής μας.
Στο θέμα μας τώρα. Όλοι μας θέλουμε να είμαστε διαφορετικοί. Με την "καλή" έννοια. Ταυτόχρονα όμως δεν θέλουμε να διαφέρουμε από το κοπάδι. Μας αρέσει το διαφορετικό μέχρι το σημείο που μας αφήνει εμάς ικανοποιημένους. Από εκεί και πέρα υιοθετούμε τις τακτικές που μας είναι γνώριμες και συνηθισμένες.
Δεν μπορούμε να αποφύγουμε τη διαφορετικότητα. Κάθε άνθρωπος είναι πραγματικά ξεχωριστός. Το θέμα είναι οτι πολλοί φτάνουν στα άκρα. Είτε διώχνουν τελείως τη διαφορετικότητα και τη μοναδικότητά τους,  είτε προσπαθούν με κάθε τρόπο να ξεχωρίσουν και φτάνουν μέχρι το σημείο που τα βρίσκουν σκούρα και καποιες φορές γελοιοποιούνται.
Δεν θα ήταν πιο όμορφο να προσπαθήσει κάποιος να συμφιλιωθεί με τον εαυτό του?Ας αγκαλιάσει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του και ας προσπαθησει να ζήσει και σε αρμονία με τους γύρω του.

Best job is also the hardest job.

Ο ρόλος της μητέρας στην οικογένεια γίνεται σήμερα όλο και δυσκολότερος και η ευτυχία της οικογένειας βασίζεται στη μητέρα.
Οι ιδιαιτερότητες του ρόλου της χρειάζονται προσοχή.
Κατανοώντας τις προκλήσεις στις οποίες υποβάλλεται, είναι δυνατόν να της δίνουμε τη στήριξη που χρειάζεται. Μια ευτυχισμένη μητέρα είναι ότι καλύτερο ως προϋπόθεση για την ευτυχία, λειτουργικότητα και δύναμη της οικογένειας.
Μια μητέρα που νιώθει τη στήριξη, την αγάπη, την εκτίμηση και το σεβασμό του συζύγου και των παιδιών της, αποκτά απεριόριστες δυνάμεις προσφοράς.
Εξάλλου, από τα πολυτιμότερα δώρα που μπορεί να κάνει ένας πατέρας στα παιδιά του είναι να αγαπάει τη μητέρα τους !



_Sample_

... και ομως οταν δεν εισαι εδω μαζι σου παλι ταξιδευω,ενα χρωμα παιρνω κρατω και μεσα σου θα λεω πως μενω, ενα βλεμμα σου ειναι αρκετο γιατι ειναι αυτο που περιμενω ...

(no name)

Πίσω από τα παραμύθια (Μέρος 3ο)

 Θα κλείσω με το πασίγνωστο παραμύθι της Σταχτοπούτας. Η κακομεταχειρισμένη μικρή Σταχτοπούτα με τη βοήθεια της καλής Νεράιδας βρίσκει την ευτυχία στην αγκαλιά του Πρίγκηπα με το άσπρο άλογο.
Το παραμύθι αυτό, αποδίδει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα άγχη που βιώνει το μικρό παιδί, όταν πάσχει από την αδελφική αντιζηλία. Όταν νιώθει ότι υστερεί σε σχέση με τις αδελφές και τους αδελφούς του και ότι το κακομεταχειρίζονται. Το ευτυχές τέλος, απαλλάσσει το παιδί από τα άγχη και τις ανασφάλειές του και το καθησυχάζει. Παράλληλα, το παιδί καταλαβαίνει ότι η Σταχτοπούτα καταφέρνει να υπερβεί τα εμπόδια χάρη στις προσπάθειές της και σε αυτό που είναι και όχι χάρη στη μαγική βοήθεια. Αξίζει το αίσιο τέλος.
Ένα βήμα πιο πέρα, στο ασυνείδητο, η Σταχτοπούτα δεν θρηνεί μόνο για την απώλεια της μητέρας της, αλλά και για την απώλεια της σχέσης που επρόκειτο να έχει με τον πατέρα της. Για βαθιές οιδιπόδειες απογοητεύσεις θα κάνουν λόγο οι ψυχαναλυτές....
Είναι στα αλήθεια τόσα πολλά τα νοήματα που κρύβονται πίσω από αυτές τις τόσο αγαπημένες ηρωίδες των παραμυθιών; Όπως και να έχει, μερικές φορές αξίζει να κρατάμε μόνο την γλυκιά ανάμνηση, την τρυφερή εικόνα που έρχεται στο μυαλό, με την διήγηση ενός καλού παραμυθιού. Τα υπόλοιπα θα τα βρει το υποσυνείδητο. Έπονται της ζωγραφισμένης χαράς στα μάτια ενός μικρού παιδιού...